(คำกลอนที่นิสิตร่วมกันเขียนในวันนั้นโดยใช้เวลาประมาณ 15 นาที)
            หยิบปากกามาระบายกรายอักษร              เป็นคำกลอนก่อนอำลาพาคิดถึง
    ต้องพลัดพรากภาคฯไปใจคะนึง                        ใจคิดถึงบ้านเก่าเราเคยเรียน
    ขอกราบกรานอาจารย์ฐิตคิดสนับสนุน(หนับหนุน)    จารย์กอบกุล Assembly ที่คอยสอน
    จารย์สมชายให้แนวคิดศิษย์ง่วงนอน                   จารย์ธนาวรรณแสนงอนเมื่อเด็กคุย
    อีก COBOL สืบสาน จารย์สุเมธ                       DataBase จารย์จารุมาตร ศาสตร์ชั้นสูง
    ทั้ง S.A. จารย์วิชาญการชักจูง                         อาจารย์หนุ่ม แผนสูง เรารู้กัน
    อาจารย์ย้งคงแก่เรียนเพียรศึกษา                      จารย์เดชา(นุชิต)สอน LAN แสนขยัน(รึเปล่า?)
    (อาจารย์)ชัยศิริ Comp-Com คุยแสนมันส์            จารย์ประภาส ของฉันโหดจริง ๆ
    อีกอาจารย์มากมายภายในภาค                       ศิษย์ต้องจาก พรากไป ใจห่วงหา
    ศิษย์ต้องจาก ศิษย์ต้องพราก ศิษย์ต้องลา            ศิษย์ห่วงหา ศิษย์ห่วงใยให้อาวรณ์
    ใจสั่นสั่น หวิวหวิวไหว ไปร่จะขาด                    เหมือนแม้นมาดจะมอดม้วย เพราะหม่นหมอง
    น้ำปริ่มปริ่ม ล้นออกมา น้ำตานอง                    เพื่อนพวกพ้องคงจากไกล ไปตามทาง
 

ี่

... อย่าลืมกันนะ ...